Kütüp-anne Platformu
Prof. Dr. Belma TUĞRUL PELİN OSSMANN-Yazar Dünyayı annemle tanımaya başladım. Onun kokusuydu, gülüşüydü dünya benim için. Güvendim. Sevindim geldiğime. Sonra başka insanlarla tanıştım. Oyuncaklarımla arkadaşlık kurmayı öğrendim. Farklı lezzetlerle, kuşla, bulutla, güneşle tanıştırdı annem beni. Aldı parklara götürdü. Daha büyük Yazının Devamını Okumak İçin Tıklayınız
Raflar Dolusu Kitap İmkânların kısıtlı olduğu zamanlarda, çok çocuklu bir ailede büyüyen annem bize hep ne kadar şanslı olduğumuzu söylerdi. Her akşam en az iki kitap okurduk beraber, biri benim, diğeri kardeşimin seçtiği… Sonra o kitaplar üzerinde konuşurduk, o dönemin Yazının Devamını Okumak İçin Tıklayınız
“Bu Batılılar nasıl da okuyor!!” denir ya bizde hani. Metroda okuyorlar, parkta okuyorlar falan diye özenilir. Analarının karnından böyle doğdukları sanılır. Ya da “Ana-babaları okuyor, onlar da onları görüyor da ondan okuyorlar” denir. Külliyen yalan!! Daha doğrusu kazın ayağı öyle Yazının Devamını Okumak İçin Tıklayınız
Yıllar önce, Amerika’da bir gün, bir kütüphane görevlisinin bir tek çocuğun o günkü kitap seçimi için tam 30 dakika harcadığına şahit oldum. “Al birini, oku” demedi. Önce tek tek sordu çocuğun zevkini. Sonra belki on farklı kitabı çocuğa üşenmeden, ince Yazının Devamını Okumak İçin Tıklayınız
“Motoroloji”* Güngörmüş bir ırmak o. O zamanlar çok genişti. Ve derin, deli dolu, çağıldayarak akan suları vardı. Çocuk nedense ısrarla “dere” diyor. Ve ırmağın suları için “bembeyaz”. Yıllar sonra o günleri anımsayınca, ırmağı Ova adlı gelinin gerdanındaki gümüş Yazının Devamını Okumak İçin Tıklayınız